خانهای خواهم ساخت
پیش نویس: چند تایی از دوستان مطلب کوتاه خواسته بودند، شعری پیش کش می کنم.
خانهای خواهم ساخت،
در و دیوار اتاقش همگی از گل یاس
بوی تنهایی و غربت بدمم در همهجا
خانهای خواهم ساخت.
پیچکِ خانه به دوشی ز سر کوچهی تنهایی ما میگذرد،
شیون و ناله و اندوه و فغانش به هوا
همنشین غم و درد
همصدای تب و تاب
شاخههایش همه درد، برگهایش همه آه
از سر کوچهی تنهایی من میگذرد، پیچک خانه به دوش
خانهای خواهم ساخت
خانه از جنس سمن
و صدا خواهم کرد، گل سرخی که بیاید پیشم
و سپیداری را
تا که منزل باشد، نزد آن پیچکِ تنهای قشنگ.
. . .
خانهای خواهم ساخت.